Attilla ilhan sözleri

Hep aynı iklimde gül bana ,mevsimi boşver.

İnsan sevdiğini bırakmaz ,sevmek bırakır insanı.

Ne kadınlar sevdim ,zaten yoktular.

İnanmakta geç ,sevgi de çabuktum.

Bir gece vakti aklına gelsem uykunu tutsam bırakmasam.

Gözlerim gözlerine değince felaketim olurdu ağlardım.Beni sevmiyordun bilirdim ,bir sevdiğin vardı duyardım.

Batık bir gemiymiş aşk limanında ,kader deyipte avutma beni.Ayrılık kapımızı çaldı sonunda senden son dileğim unutma beni.

Ben aşk nedir bilmem.Eski kafalıyım.Bir seni bilirim ,bir de adın geçince sıkışan kalbimi.

Terk edilmiş bir çocuk gibiydim ,dokunsanız ağlardım.

Zamanlar değişti,ayrılık girdi araya ,hicrana düştük bu gün ,elde var hüzün.

Kimi sevsem ,sensin..

Acı bir tütün gibi yakıyor genzimi senden uzak olmak.

Ben sana mecburum bilemezsin.

Ağzımın tadı yoksa hasta gibiysem,düğümleniyorsa lokmalar ,buluttan nem kapıyorsam,inan hep güzel gözlerinin hasretindendir.

Kirpi gibisin çocuk , kim elini uzatsa hep delik deşik ,üstelik sende kanlar içindesin.

Memleket kurtlar sofrasına döndü mü isyan haktır.

Sanat toplumsal bir çabadır,toplumdan gelir topluma döner.Fakat gelenle giden aynı şey değildir.

Sana gelirken hep ellerim ceplerimde gelirdim.Olur da aşkımın elleri üşümüştür,avuçlarımda ısıtırım diyerekten.

Bazıları şiir sevmez ,çünkü onların yaraları yoktur. Yaraladıkları vardır.

Yaşarken çektirdiler ,şimdi doğumunu kutluyorlar.

Bana ait ne varsa seni korkutuyor ,sana ait ne varsa hiç biri benim değil.

Gökyüzü şarkılar gibi temiz.

Hiç doğmamayı isterdim ama bir kere ölmüşüm ölmek yasak.

Ben birinin hiçbir şeyiyim,en çok da bu koyuyor.Ortak tek bir fotoğrafımız bile yok.Bu günlerde ben adsız bir özlemim ,yağmur yemiş bir deniz gibiyim.

Gel sevgilim gel , benim dünyama gel  çok zaman var içimde yerini hazırladım.

Kolay diyorsun ya , gel bir de sen yaşa  sensizliğimi.

İnsan annesi ölünce anlar ,içindeki çocuğun hiç ölmeyeceğini ,aklına geldikçe kahrolur ,bunu anlamakta neden bu kadar geciktiğini.

Mutluluk uzun sürmez ,muhakkak gündeliktir.Ölüme yenik düşen aslında korkuya yeniktir.

Bekleme yapmayın , aşkını alan acıya doğru ilerlesin.

Çünkü ayrılık da sevdaya dair , çünkü ayrılanlar hâla sevgili.

Yanlış bir hayalin şehrinde kaldım, sevdiği ben değilim anlatamam.

Sana kullanılmış bir gök getirsem...

Çoğu zaman üç beş kişi için yazdığımızı sanırız .Onlar bizi okumazlar ,asıl seslendiklerimiz hiçbir zaman tanıyamayacağımız üç beş kişidir.

Görünmez mezarlıktır zaman , şairler dolaşır saf saf,tenhalarda şiir söyleyerek,kim duysa korkudan ölür ,tahrip gücü yüksek saatli bir bombadır patlar,an gelir Attila ilhan ölür.

Ağlayışım terk edip gidişine değil.Ben sensizken senden diye sensizliği de sevmiştim.Sen seninle birlikte sensizliği de alıp gittin.

Ben çocuklar gibi sevdim, devler gibi acı çektim.

Bir eski dost gibi hatırla beni,bir selam ver yeter .Unutmuş olsan da eski günleri adımı ara sıra an yeter.

Sıradan kurulan cümleler gibi değil ,ben seni başka alfabeyle seviyorum.

Kaldırımlarda yağmur kokusu, ben sana mecburum ama sen yoksun.

Ne vakit bir yaşamak düşünsem ,sus deyip adınla başlıyorum.

attila ilhan sözleri,atilla ilhan sözleri,attila ilhan lafları


Bu Sözleri Paylaş

0 Yorum

Yorum yaparken konuyla alakalı olmasına lütfen özen gösterelim.