Bazı kahveler uzaklara bakılarak içilir. Kahve kokusu, hasret kokar bazen, yudumunda bolca özlem, telvesinde bolca gözyaşı vardır.
Beklemediğin bir anda sana uzatılan kahve başkadır, ısıtır insanın içini.
Hissiz kalmaktansa kahveyle acı çekmeyi tercih ederim.
Bir fincandaki kahve gibidir hayat. Bazen tatlı bazen değildir, önemli olan kahvenin tadı değil, onu kiminle içtiğinizdir.
Neyse ki kahvenin tadı var, tüm hayatın sorunlarına inat.
Dostlarla içilen kahve neşedir, kahkahalar köpüklerin üzerinde yüzer.
Oysa kahve içmişliğimiz de vardı; "Bu ne hatır gönül bilmezlik" diyemedim.
Kahve dostun muhabbetine, sevgilinin gözlerine, ve arkadaşın sohbetine içilir.
Umut kahve gibidir, insanı doyurmaz ama yaşama tat verir.
Her şeyden biraz kalır diyor birileri, kavanozda biraz kahve, kutuda biraz ekmek, insanda biraz acı.
Gönül ne kahve ister ne kahvehane gönül sohbet ister kahve bahane.
Başarıya giden yol aslında bir yol değildir, kahve ile dolup taşan bir nehir yatağıdır.
Bir pencere kenarı, yalnızlık kahve kokusu ve en sevdiğin kitap, işte huzur, mutluluk.
Bize bir yaklaşana biz on geliriz, yeter ki yürürken çelme takmasın. Biz köprü olmasını da elbet biliriz yeter ki altımızdan çamur akmasın.
Aldanma, kahvenin zifiri karanlık rengi hiçbir gecenin karanlığına benzemez. Bu yüzden dost dosta ikram ettiği zaman mutluluk çöker insanın yüreğine.
Bir kahvenin 40 yıl hatırı var da, kahve çekirdeğini yaratanın hiç mi hatırı yok.
Kahvenden bir yudum almamışsın, korktun mu beni kırk yıl sevmekten?
Beni kimsenin tanımadığı bir yer arıyorum, bir kahve içip düşünmek için.
Mutlu uyumak lazım azizim, madem uyku yarı ölüm halidir, o halde mutlu ölmek gerek her gece.
Dünyayı seyrederken öğrendiğim bir şey varsa o da insanların göründüğü gibi olmadıklarıdır.
Herkesle kahve içilmez çünkü kahve yalnızlıktır. Beraber kahve içtiğin kişi yalnızlığını bozduğuna değmeli.
0 Yorum