Bu nasıl ayrılık bu nasıl veda,gözlerin kal diyor,dudakların git, bakışın anahtar ,sözlerin kilit,ellerin aç diyor ,dudakların git,
Ayrılık dönüşü olmayan bir nehir,yalnızlık;yıkılmış bomboş bir şehir,kaç sevda kül oldu böyle , kim bilir. Gözyaşın kal diyor dudakların git..
Ben birinin hiç bir şeyiyim ,en çok da bu zoruma gidiyor. Ortak bir tek fotoğrafımız bile yok.Bu günlerde ben adsız bir özlemim,yağmur yemiş bir deniz gibiyim.
Beni unutamazsın bilirim, hayatından silemezsin. Gölgeler yaşantını yokluğum, beni unutamazsın bilirim.
İşte ayrılık;bu hiç beklemediğimiz o ikiz kardeşi ölümün.
Ben ki asi boyun eğmez, ben ki çılgın söz dinlemez, senin için hemde kaç kez, yaşlar döktüm inanmadın.
Ey benim gönlümün nazlı çiçeği, barışın ellere küsün bana mı? Sana kim öğretti böyle sevmeyi, bayramın ellere yasın bana mı?
Eminim ki bu gün çok yoruldum .Çünkü bütün gün zihnimde dolaştın durdun.
Oku adam ol derdin bana hatırladın mı ?
Oysa daha okumadan ellerimden aldılar kitaplarımı,
Sayfa sayfa yırttılar umutlarımı..
İşte bu yüzden hala ıp ıslak bakışlarım,
İşte bu yüzden hala yumruk yumruk ellerim,
İşte bu yüzden hep çatıktır kaşlarım,
Adam olamadımsa,
Kendini adam sananlar utansın be Ahmet abi.
Kendini adam sananlar utansın.
O halde ölüm acısız, daha mı güzeldir ölüm.
Öyle güzel öyle saftı ki aşkımız, sen herşeyi mahvettin, geriye dön bak! Bu mutsuzluğun tek sebebi sensin.
Veda bile etmeden gidişin geliyor aklıma , susuyorum.
Susmadı daha gözlerim ,ağlamaktan geliyorum.
Bakışların bir ok sanki ,keder senin gözlerinde ,hançer gibi yaralıyor ,bir mana var sözlerinde.
Biz seninle aşk ararken, dağlar kadar derdi bulduk, ne bir başka aşk isterim ,ne bir başka mutluluk.
Ayrılık dönüşü olmayan bir nehir,yalnızlık;yıkılmış bomboş bir şehir,kaç sevda kül oldu böyle , kim bilir. Gözyaşın kal diyor dudakların git..
Ben birinin hiç bir şeyiyim ,en çok da bu zoruma gidiyor. Ortak bir tek fotoğrafımız bile yok.Bu günlerde ben adsız bir özlemim,yağmur yemiş bir deniz gibiyim.
Beni unutamazsın bilirim, hayatından silemezsin. Gölgeler yaşantını yokluğum, beni unutamazsın bilirim.
İşte ayrılık;bu hiç beklemediğimiz o ikiz kardeşi ölümün.
Ben ki asi boyun eğmez, ben ki çılgın söz dinlemez, senin için hemde kaç kez, yaşlar döktüm inanmadın.
Ey benim gönlümün nazlı çiçeği, barışın ellere küsün bana mı? Sana kim öğretti böyle sevmeyi, bayramın ellere yasın bana mı?
Eminim ki bu gün çok yoruldum .Çünkü bütün gün zihnimde dolaştın durdun.
Oku adam ol derdin bana hatırladın mı ?
Oysa daha okumadan ellerimden aldılar kitaplarımı,
Sayfa sayfa yırttılar umutlarımı..
İşte bu yüzden hala ıp ıslak bakışlarım,
İşte bu yüzden hala yumruk yumruk ellerim,
İşte bu yüzden hep çatıktır kaşlarım,
Adam olamadımsa,
Kendini adam sananlar utansın be Ahmet abi.
Kendini adam sananlar utansın.
O halde ölüm acısız, daha mı güzeldir ölüm.
Öyle güzel öyle saftı ki aşkımız, sen herşeyi mahvettin, geriye dön bak! Bu mutsuzluğun tek sebebi sensin.
Veda bile etmeden gidişin geliyor aklıma , susuyorum.
Susmadı daha gözlerim ,ağlamaktan geliyorum.
Bakışların bir ok sanki ,keder senin gözlerinde ,hançer gibi yaralıyor ,bir mana var sözlerinde.
Biz seninle aşk ararken, dağlar kadar derdi bulduk, ne bir başka aşk isterim ,ne bir başka mutluluk.
Ahmet selçuk ilkan sözleri , ahmet selçuk ilkan lafları
Bu Sözleri Paylaş
0 Yorum