Güvenmek istiyorum bir ömür çay içecek kadar.
Ateşe hakiki bir çay koyalım, kenti unutanlardan olalım.
Bir gün çay içelim seninle, çaylar benden manzara senden olsun.
Kim bilir belki bir gün, bir bardak çayın deminde demlenir gözlerimiz.
Neye ki çayın demi var, hayatın gamına inat.
Çayı ruhuna uygun emeklerle demlemeli, her şeyi sallayan çaya elini sürmemeli.
Çay deyip geçme , edebiyat var evveliyatı var.
Gel bir çay içelim seninle, şekeri muhabbetimiz olsun.
Yapacak bir şey yok yine özler yine bekleriz, çay içer, kitap okur, namaz kılar, dua ederiz.
Biz çayın yalnızlığa iyi gelen tarafını da severiz, avuçlarken ince belli bardağı hücrelere kadar hisettiren sıcaklığında unuttuk yalnızlığı.
Biz türkler samimi kişileriz, bir bardak çaya hikayemizi veririz.
Oksijeni bilmem ama yaşamak için çay şart.
Aşkın ve çayın hakkını veremiyorsan, demli cümleler kurmayacaksın demini almamış cümle, poşet çay hükümündedir.
Benim şiirlerin çay kokar, düşllerimde sade sen, demlikten nefesim bardakta gamzen.
Basit yaşayacaksın basit, sanki bir gün yaşamın sona erecekmiş gibi basit, çay simit ve peynirle.
Kimseyi sürekli görmek isteyecek kadar sevmeyin, siz en iyisi kimseyi sevmeyin çay için.
Çay var mı çay, sen ondan haber ver, gerisini boşver.
Bir çay koy hayatım kadar demli olsun, hiç şeker koyma kalbim kadar acı olsun, kaşığıda çıkar benim gibi yalnız olsun.
Dünyada ki 4 elementin meydana getirdiği en güzel karışım süphesiz ki çaydır.
Bir çayı bir de seni çok koyu sevdim.
Çayı demli olanını insanın harbi olanını severim.
İyi dost çağırıldığında, kötü günde ise çağırılmadan gelendir.
0 Yorum