Çiçekler solsa, dökülmeye başlasa ve kurusa bile dünyaya "güzellik" diye fısıldar.
Tüm çiçekler koparabilirsiniz ama baharın gelmesine engel olamazsınız.
Çiçeklerin açtığı yerde umutlar da canlanır.
Geleceğin tüm çiçekleri, bugünün tohumları içindedir.
Bana diken gibi batarken başkasına çiçek açışını da unutmam artık.
Kahverengi dallardan pembe çiçekler açtığına göre ümitsizliğe gerek yok.
Çiçeklerin olmadığı yerde insanlar yaşayamaz.
"Sende geçmeli mevsimlerim, sende açmalı ağaçlarım.
Sabır etmesini bil vaktinden önce çiçek açmaz.
Bir kavganın, bir mücadelenin çiçek açan hayatın dilidir şiir.
Sen benim her mevsim açan çiçeğimsin, ben seni hiç soldurmayacağım çiçeğim.
Boynumda elmas yerine masamda çiçek olsun isterim.
Sanırım çiçeklere karşı ressam olmak gibi bir borcum var.
"Ölüler yaşayanlardan daha çok çiçek alır, çünkü pişmanlık minnetten daha güçlüdür.
Kır çiçekleri kokmazlar ve hemencecik de solarlar.
Ey gönül! lale gibi ol ki, halinden sadece yar haberdar olsun.
Sen çiçek olup etrafa gülücükler saçmaya söz ver, toprak olup seni başını üstünde taşıyan bulunur.
Her güzel çiçeğin etrafında kötü otlar türer.
Acılar toplamışız kır çiçekleri gibi, hüzün ve keder bahçelerinden.
Yerini seven çiçeğin coşkusu her zaman seyredilmeye değer.
0 Yorum